Korte terugblik weerbaarheidsproeven
- 26 november 2021
Het seizoen 2021 werd gekenmerkt door een hoge ziektedruk. Vooral valse meeldauw sloeg hard toe, ook in de Uireka-proef ‘weerbaarheid’ in Lelystad. De beoogde strategie met gewasbescherming op het scherpst van de snede kon niet worden gehandhaafd. Samen met projectleider Bert Evenhuis blikken we terug op afgelopen teeltseizoen.
Doel van de proef was om het gewas zo gelijk matig mogelijk weg te laten groeien en het daarmee zo weerbaar mogelijk te maken. Evenhuis: “Om het effect hiervan te kunnen toetsen en te laten zien, hebben we er voor gekozen om gewasbescherming op het scherpst van de snede toe te passen. Echter, nadat de eerste pijpjes met valse meeldauw werd waargenomen, was deze strategie niet meer te handhaven en was ingrijpen met fungiciden in een kort schema noodzakelijk. Ondanks dit ingrijpen was het gewas helaas toch vroeger aan z’n eind dan buurpercelen die met dezelfde ziektedruk te maken hadden.”
In Colijnsplaat is, ook in het kader van weerbaarheid, een andere proef aangelegd. Het doel van deze proef was hetzelfde als de proef in Lelystad, alleen lag hier de nadruk op het teeltsysteem. Het gangbare vlakvelds zaaien werd vergeleken met verhoogde bedden en ruggenteelt. Dit om het effect van het teeltsysteem op fusariumaantasting te kunnen meten. Evenhuis: “De beoogde fungicide inzet in deze proef was gebaseerd op een BOS-systeem, maar door extreem hoge druk van het buurperceel sloeg ook in onze proef valse meeldauw keihard toe. Gevolg: de veldjes kwamen snel aan hun einde.”
Samengevat was het voor het weerbaarheidsonderzoek aan de ene kant een ‘verloren’ onderzoekjaar, maar heeft het aan de andere kant ook weer de nodige extra en bruikbare informatie opgeleverd.
